خانم مریم حداد کارشناس مسایل زنان در خبرگزاری جام جم سرا:
در این گزارش از خانم ملاوردی معاون زنان ریاست جمهوری ایراد گرفته شده است زیرا ایشان قانون افزایش مرخصی زایمان زنان را لغو کرده اند. در این گزارش که به نظر من خیلی عالی و با دیدی موشکافانه به مشکلات اشتغال زنان پرداخته شده آمده است:
خانم حداد در یادداشت خود آورده است: خانم مولاوردی در پاسخ به سؤالی درباره لغو افزایش مرخصی زایمان مادران 4 ماه پس از تصویب آن گفت : « ... این لایحه اگر چه در کوتاه مدت به نفع زنان است اما در دراز مدت به ضرر حضور اجتماعی زنان و بحث اشتغال است». یعنی با فرض اینکه مرخصی چند ماهه مادران احتمالاً به جایگاه شغلی آنها ضربه میزند چنین نتیجه گیری میشود که زنان از اینکه زمان بیشتری را صرف مادری کنند متضرر میشوند! حال آنکه اولاً چنین پیش فرضی (لطمه به جایگاه شغلی و حضور اجتماعی) اجتناب ناپذیر نیست و می توان آنرا با سیاستهای حمایتی اصلاح کرد. ثانیاً با لحاظ همین پیش فرض هم آیا میتوان ضرورت و نفعی بالاتر از ایفای نقش مادری، برای مادران و جامعه تصور کرد؟
خانم حداد در ادامه می نویسد: ما ذکر چند نکته مغفول مانده در این مجال خالی از فایده نخواهد بود تا اگر قرار است از خانواده یا برای خانواده هزینه کنیم بدانیم که چه چیز را در کفه ترازو گذاشتهایم:
- از منظر اجتماعی، خانواده مهمترین ساخت اجتماعی و نقطه ثقل جامعه مدنی دیروز و امروز ماست. قدیمی ترین نهاد اجتماعی که ریشه بسیاری از بنیانهای فرهنگ ایرانی–اسلامی در آن نهفته است و علت بسیاری از کاستیها و ناهنجاریها امروز جامعه ما نتیجه غفلت از کارکردهای اساسی آن است.
- از منظر روانشناسی، ریشه بسیاری از آسیبهای روانی در خانواده و در دوران کودکی جستجو میشود و بهویژه ماههای نخست پس از تولد در آینده هر فرد اثری ماندگار دارد. چنان که برخی روانشناسان حتی نوع ارتباط با جهان و حس اعتماد و اتکا به خداوند را با میزان پاسخ گویی به نیازهای اساسی فرد در دوران نوزادی و حس امنیتی که از حضور مستمر مادر در ماههای نخست پس از تولد دریافت کرده است مرتبط میدانند به عبارت دیگر نوزادی که مادر با حضور مؤثر و مستمر مادر در کنار او به نیازهای اولیه مادی و عاطفیاش پاسخ گفته است در آینده رابطه معنوی قویتری با خداوند برقرار میکند و فردی دین باور تر و جامعه پذیر خواهد بود.
- از منظر بهداشت و درمان هم گام نخست ارتقای سلامت عمومی را باید در خانواده پایه گذاری کرد لازم به توضیح نیست که تغذیه کامل نوزادان با شیر مادر و توجه کافی به سلامت او چه تأثیر بلند مدت و دائمی در ارتقای سلامت جامعه دارد درحالی که براساس آمار بازگشت زود هنگام مادران به کار در بیشتر موارد خواسته یا ناخواسته به محروم شدن از ادامه تغذیه با شیر مادر و افت محسوس در رسیدگی به نوزاد منجر میشود.
- از منظر اقتصادی به دلایل روشنی که به بخشی از آن اشاره شد هزینهای که امروز میتوان با صرفه جویی در دیگر مخارج غیر ضروری برای حفظ و ارتقای بنیان خانواده کرد نه تنها چیزی از کیسه دولت نخواهد کاست بلکه سرمایه گذاری پر سود برای حال و آینده است.
- از منظر قانون اساسی «از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه ریزیهای مربوط باید در جهت آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد».
- از منظر معرفتی نیز هیچ چیز والاتر از انسان و هیچ هدفی والاتر از تربیت او در جهان آفرینش نیست.
اگر چنین است، حمایت از مادران و اولویت دادن به نقش مادری آنان، نه امتیازی به نفع زنان است و نه تبعیضی علیه آنان بلکه امتیازی به نفع خانواده است. نفعی برای همه!