مطب زیر را از ابن وبلاگ گرفته ام: http://againstfeminism.blog.ir
وَ قَرْنَ فی بُیُوتکُنِّ....
و در خانههایتان بمانید
(آیه 33 سوره احزاب)
تصدی مشاغل و مناصب و حضور گسترده اجتماعی زن با توصیه مطلق
آنها به استقرار در خانه منافات دارد و جز موارد محدود و خاصّی که شرع،
خروج از خانه را برای زن مباح، مستحب و یا واجب میداند، نمیتواند این
آیه را مقیّد نماید(البته این برای زنان پیغبر است اما زنان پیغمبر
به عنوان الگویی شناخته شدند و از آنان بر خلاف فرهنگ امروزی خواسته نشده که در
تبلیغ دین ، پا به پا پیامبر را در اجتماع یاری دهند)
ب) روایات
در ماجرای تاریخی جمل و جنگ عایشه با امام علی علیه السلام،
عایشه قبل و بیش از آنکه به خاطر رودررویی با امام علیه السلام و حاکم
مسلمین، عتاب و سرزنش شود، به خاطر سرپیچی از سفارش قرآن مبنی بر لزوم
استقرار زنان در خانه و عدم خروج غیرضروری از آن و رهبری کردن ناکثین،
مورد اعتراض قرار میگیرد.
امام علی علیه السلام طی نامهای خطاب به عایشه:
1. امّا بعد فانّک خَرَجْت غاضبَةً للّه و لرَسُوله، تَطْلُبینَ
اَمْراً کان عنک موضوعاً، ما بال النساء و الحرب و الاصلاح بین الناس؟
تَطْلُبینَ بدَم عثمان؟ وَلَعمری لَمن عرِّضَک للبلاء وحَمَلَک علی
المعصیة اَعظمُ الیک ذنباً منْ قَتَلَة عثمان... فَاتِّقی الله وارْجعی الی
بیتک.
تو در حالی که خدا و رسولش را به خشم وا داشتی خروج کردی و
به انجام عملی مبادرت کردی که خداوند آن را از تو نخواسته است. زنان را
با جنگ و اصلاح بین مردم چه کار؟ خونخواهی عثمان را میکنی؟ قسم به جان
خودم آنکه تو را در معرض این بلا قرار داد و بر نافرمانی خداوند وادارت
کرد، گناهش باید نزد تو بزرگتر از گناه قاتلان عثمان باشد، پس از خداوند
بترس و به خانهات برگرد.
امام علیه السلام، همچنین بعد از پایان جنگ جمل به سراغ عایشه
آمد و با چوبی بر کجاوه او زد و فرمود:
2. یا حمیراء! رسولُالله اَمَرَک بهذا؟ اَلَم یأمُرک اَنْ تَقَرّی
فی بیتک؟ والله ما اَنْصَفَکَ الّذین اَخْرَجُوک اذْ صانُوا عَقائلَهُم
وَاَبْرَزُوک.
حمیرا! آیا پیامبر صلی الله علیه و آله تو را به این کار سفارش
کرده بود؟ آیا به تو فرمان نداده بود که در خانهات بمانی؟ به خدا قسم آنها
که تو را از خانه بیرون کشیدند، در حق تو بیانصافی کردند؛ چراکه از زنان
خود صیانت کردند و تو را در معرض دید قرار دادند.
زید بن صرحان در پاسخ به دعوت عایشه که از او خواسته بود از
علی علیه السلام جدا شود و به یاری او بیاید، نامهای چنین به وی نوشت:
سلامٌ علیک، تو [زن] وظیفهای داری و ما مردان وظیفهای دیگر،
وظیفه تو آن است که در خانهات بنشینی و وظیفه ما آن است که با مردم
[دشمنان] بجنگیم تا فتنهای نباشد. اکنون تو وظیفهات را رها
کردهای و از ما میخواهی که دست از وظیفهمان برداریم. والسّلام.
اُم ّسلمه همسر مؤمن و فهیم پیامبر صلی الله علیه و آله نیز طی
نامهای به عایشه او را چنین مورد عتاب قرار داد:
انِّ عمودَ الاسلام لن یثابَ بالنساء ان مال و لن یُرأبَ بهنِّ
انْ صُدعَ، حُمادَیاتُ النساء غَضُّ الاطراف و خَفْض الاصوات و ....
ستون دین اگر کج شود، به وسیله زنان مستقیم نگردد و اگر شکاف
بردارد، با زنان اصلاح نشود. از زنان پسندیده آن است که چشم خود فرو بندند
و صدا کوتاه سازند.