زنان در دیدگاه علامه طباطبایی

زنان در دیدگاه علامه طباطبایی

ان الطریقه المرضیه من حیاه المراه فى حیاه المراه فى الاسلام ان تشتغل بتدبیرامورالمنزل الدخلیه الاولاد و هذاوان کانت سنه مسنوعه غیر مفروضه لکن الترغیب والتحریض الندبى ... کانت تحفظ هذه السنه

روش پسندیده در زندگى زن در اسلام آن است که به اداره امور داخلى و تربیت فرزندان مشغول باشند. این شیوه گر چه واجب نیست اما ترویج و ترغیب استحبابى موجب نگاهداشت این سنت شده است

.

این دیدگاه به اتکاى آیات و روایاتى به این نتیجه و جمع بندى رو آورده است .از آن جمله تکلیف الهى در آیه سوره احزاب[ : و قرن فى بیوتکن] عام گرفته اند و آن را به معناى خانه نشین تفسیر کرده اند و تمامى زنان را (و نه فقط زنان پیامبر) مکلف به آن دستور دانسته اند.

 

"المیزان‌" طبع‌ اوّل‌ ، ج‌ 2 ، ص‌ 351

پشت پرده تبلیغات دوستی و محبت همه جانبه به حیوانات

این روزها همگی شاهد هستیم که در همه جا مانند تلویزیون، اینترنت، شبکه ها اجتماعی و... برای نگه داری و کمک به حیوانات تبلیغ می شود.

افرادی که تنها هستند بیشتر جذب حیوانات خانگی می شوند و تبلیغات برای نگه داری از حیوانات هدفی جز این ندارد که انسانهای تنها جذب حیوانات شوند و به این طریق تنهایی خود را پر کنند و به فکر ازدواج و تشکیل خانواده نباشند.

حداکثر عمر سگ ها و گربه های خانگی 12 سال بوده و قابل تصور نیست که مرگ این حیوانات خانگی چه آسیب روحی بالایی به صاحب وابسته خود می زند.

در مغز انسان هورمون اکسی توسین (هورمون عشق) ترشح می شود. این هورمون باعث عشق ورزی انسان ها به همدیگر می شود. این هورمون باعث همدلی و همدردی انسان ها نسبت به یکدیگر می شود.
هورمون عشق باعث وابسته شدن دو فرد به هم می‌شود و زوجین را به داشتن رابطه زناشویی، یک زندگی بادوام، داشتن فرزندان و...ترغیب می‌کند.به نظرتان نگهداری و محبت به حیوانات باعث نمی شود انسان به جای اینکه این هورمون را صرف انسان ها و زوج خود کند صرف حیوانات کند؟

اشتباه رایج مادر زن که منجر به طلاق می شود

بیش از 90  درصد طلاق هایی که در بین جوانان صورت می گیرد زنان متقاضی آن هستند (حتی در طلاق توافقی زنان مردان را راضی به طلاق می کنند).

یک دختر جوان حرف مادرش را بیش از حرف هر کسی را می پذیرد. متاسفانه دیده شده بسیاری از زنانی که در دادگاه خانواده رفت و آمد می کنند مادرشان آنها را همراهی کرده و با اعتماد به نفس کامل می گوید این مرد دخترم را اذیت می کند می خواهم طلاق بگیرد تا راحت شود، بتواند زندگی کند و ... مهر طلاق که در شناسنامه بخورد احساس شکست و ناتوانی و عدم هویت تمام وجود انسان را فرا می گیرد. آیا حاضرید دخترتان این شکست و بی آبرویی را تجربه کند ولی با شرایط سختی که در حال حاضر در زندگی دارد مدارا نکند. برای رشد کردن باید زحمت کشید و نابرده رنج گنج میسر نمی شود.

یادم هست یک بار حاج آقا عباسی ولدی که در برنامه گلبرگ صحبت می کردند می گفتند "اگر به  پدرها و مادرها بگویند فرزند شما سه ماه بیشتر زنده نیست هر کاری برای زنده ماندن فرزند خود می کنند ولی در مورد طلاق خیلی ساده برخورد می کنند یعنی برای زنده ماندن فرزند خود هر کاری می کنند ولی برای زندگی فرزند خود هیچ "

باید توجه داشت که "ازدواج خوب ساختنی است و قرار نیست از روز اول رخ دهد" و مسلما در این راه زنان فداکاری وگذشت زیادی در خانه می کنند و مردان بیرون از خانه. چنانچه در گذشته که سازگاری بیشتر بوده خانواده هایی را میبینیم که زن و مرد روزی که ازدواج کردند از صفر شروع کرده اند و دو نفر با هم تلاش کرده اند بعد از گذشتن 30-40 سال صاحب چندین فرزند و نوه و ... هستند و از آنها لذت می برند و احترام اجتماعی بالایی دارند. اگر آنها هم با هر سختی که در زندگیشان پیش می آمد راه قهر و جدایی را می گرفتند الان چیزهایی که دارند را نداشتند.

**اقدام فوری که دختر را از طلاق منصرف می کند:

اگر دختری دارید که بسیار عصبانی است و قصد طلاق دارد – حتی اگر به نظر شما شرایط خیلی سختی دارد – او را حمایت نکنید. دوستی داشتم اهل اردبیل که با مردی از کرمانشاه ازدواج کرده بود. چند سال پیش در شرایط خیلی بد و ناسازگاری با همسر قرار گرفته و قصد طلاق داشت. مادرش در صحبتی جدیانه به او گفت که ”اگر می خواهی طلاق بگیری بگیر ولی دیگرهیچ وقت اسم من را نبر و سمت ما نیا" همین شد که او از طلاق منصرف شد. الان مشکلش برطرف شده و به خوبی به زندگی اش ادامه می دهد.

با کشمکش ها و بحث های ابتدای زندگی مشترک چگونه برخورد کنیم؟

به عنوان یک زن تجربیات خودم را از ابتدای زندگی مشترک و اختلاف نظرهایی که وجود داشته و راههایی که برای رسیدن به تفاهم تجربه کرده ام را بازگو می کنم:

مسلما در ابتدای زندگی که دو نفر زیر یک سقف می روند (فرق نمیکند چه سنی ازدواج کنند) مشکلات و کشمکش های زندگی مشترک بیشتر است و مسلما هیچ دختری نمیخواهد که ابتدای زندگی که با کلی امید و آرزو عروس شده اطرافیان به او تبریک گفته اند و وارد مرحله جدیدی از زندگی شده ، احساس شکست بکند و زندگی اش به هم بخورد. و از یک طرف هم بی تجربه است و ممکن است یک سری رفتارهایی ببیند که مثلا بین پدر و مادر خودش ندیده است. مثلا اینکه شوهرش عصبی باشد، کار و درآمد درستی هنوز ندارد (باید توجه داشت که همسر او هم تازه وارد زندگی جدید شده و مسئولیت زندگی مشترک را قبول کرده و تجربه پدر خودش را ندارد.) حتی ممکن است به دلیل فشارهایی که رویش هست غیر منطقی باشد و مرتب دعوا کند و ...

در این موقعیت رفتارعاقلانه برای زن چیست؟ تجربه شخصی من این است که هرگاه اختلاف نظری پیش آمده هر گاه خواستم به همسرم ثابت کنم که من درست می گویم کار بدتر شده و او را عصبی تزر کرده ام ولی هر وقت سکوت کردم، سرم را پایین انداخته و مقابل دعواهای او خونسرد بوده و رفتار عادی داشته ام نتیجه بهتری گرفته ام.

قبل از ازدواج از یکی از دوستانم شنیده بودم که در ابتدای زندگی مشترک باید چند سالی سواری بدهی تا بعد بتوانی سواری بگیری.

اگر هر زنی تصمیم بگیرد از همان روز اولی که با همسرش زیر یک سقف می رود سعی کند یه مدت پنج سال – بدون اینکه منتظر نتیجه زود هنگام باشد - فقط محبت و محبت و محبت..... به همسرش و خانواده همسرش (کسانی که عزیزان شوهرش هستند) بکند بی شک پس از پنج سال نتیجه ی شگرفی در محبوبیت خواهد دید.

بیایید جمله معروف مولوی را باور کنیم که "از محبت خارها گل می شود" این جمله را بپذیریم. حتی اگر چندین سال از زندگی مشترکت می گذرد از امروز شروع کن. انتظار نتیجه فوری و زودبازده نداشته باشیم. فراموش نکنیم که در زندگی مشترک هم مانند هر رابطه دیگری در این جهان " هر دست بدهی همان دست پس میگیری".

اگر گذشت واقعی و محبت واقعی داشته باشی همسرت تو را دوست خواهد داشت. با حاضرجوابی کردن، سرکوفت زدن، با دیگران مقایسه کردن، یا از خانواده شوهر (که عزیزان درجه یک او هستند) جلوی همسر بدگویی کردن انتظار نتیجه مثبت نداشته باشیم.

نفوذ شیطان در زنان به قصد عقب انداختن ظهور

آیا شیطان از طریق نفوذ در زنان و انحراف آنها از نقش های اصلی زندگی شان (که همسرداری و بچه داری است) می خواهد ظهور امام زمان را عقب بیاندازد؟

زنان تو رو خدا بیاید با هم متحد شویم (لباس و پوشش و سن و ملیت فرقی ندارد) و در بیرون کردن دجال آخرالزمان سهیم باشیم.

عایشه نشو ، خدیجه بمان

مطب زیر را از ابن وبلاگ گرفته ام:    http://againstfeminism.blog.ir

 

وَ قَرْن‌َ فی‌ بُیُوتکُن‌ِّ....
و در خانه‌هایتان‌ بمانید 

(آیه 33 سوره احزاب)

تصدی‌ مشاغل‌ و مناصب‌ و حضور گسترده اجتماعی‌ زن‌ با توصیه‌ مطلق‌ آن‌ها به‌ استقرار در خانه‌ منافات‌ دارد و جز موارد محدود و خاصّی‌ که‌ شرع‌، خروج‌ از خانه‌ را برای‌ زن‌ مباح‌، مستحب‌ و یا واجب‌ می‌داند، نمی‌تواند این‌ آیه‌ را مقیّد نماید(البته این برای زنان پیغبر است اما زنان پیغمبر به عنوان الگویی شناخته شدند و از آنان بر خلاف فرهنگ امروزی خواسته نشده که در تبلیغ دین ، پا به پا پیامبر را در اجتماع یاری دهند)
ب‌) روایات‌
در ماجرای‌ تاریخی‌ جمل‌ و جنگ‌ عایشه‌ با امام‌ علی علیه السلام، عایشه‌ قبل‌ و بیش‌ از آن‌که‌ به‌ خاطر رودررویی‌ با امام علیه السلام و حاکم‌ مسلمین‌، عتاب‌ و سرزنش‌ شود، به‌ خاطر سرپیچی‌ از سفارش‌ قرآن‌ مبنی‌ بر لزوم‌ استقرار زنان‌ در خانه‌ و عدم‌ خروج‌ غیرضروری‌ از آن‌ و رهبری‌ کردن‌ ناکثین‌، مورد اعتراض‌ قرار می‌گیرد.
امام‌ علی علیه السلام طی‌ نامه‌ای‌ خطاب‌ به‌ عایشه‌:
1. امّا بعد فانّک‌ خَرَجْت‌ غاضبَةً للّه‌ و لرَسُوله‌، تَطْلُبین‌َ اَمْراً کان‌ عنک‌ موضوعاً، ما بال‌ النساء و الحرب‌ و الاصلاح‌ بین‌ الناس‌؟ تَطْلُبین‌َ بدَم‌ عثمان‌؟ وَلَعمری‌ لَمن‌ عرِّضَک‌ للبلاء وحَمَلَک‌ علی‌ المعصیة اَعظم‌ُ الیک‌ ذنباً من‌ْ قَتَلَة عثمان‌... فَاتِّقی‌ الله وارْجعی‌ الی‌ بیتک‌.
تو در حالی‌ که‌ خدا و رسولش‌ را به‌ خشم‌ وا داشتی‌ خروج‌ کردی‌ و به‌ انجام‌ عملی‌ مبادرت‌ کردی‌ که‌ خداوند آن‌ را از تو نخواسته‌ است‌. زنان‌ را با جنگ‌ و اصلاح‌ بین‌ مردم‌ چه‌ کار؟ خون‌خواهی‌ عثمان‌ را می‌کنی‌؟ قسم‌ به‌ جان‌ خودم‌ آن‌که‌ تو را در معرض‌ این‌ بلا قرار داد و بر نافرمانی‌ خداوند وادارت‌ کرد، گناهش‌ باید نزد تو بزرگ‌تر از گناه‌ قاتلان‌ عثمان‌ باشد، پس‌ از خداوند بترس‌ و به‌ خانه‌ات‌ برگرد.
امام علیه السلام، همچنین‌ بعد از پایان‌ جنگ‌ جمل‌ به‌ سراغ‌ عایشه‌ آمد و با چوبی‌ بر کجاوه‌ او زد و فرمود:
2. یا حمیراء! رسول‌ُالله اَمَرَک‌ بهذا؟ اَلَم‌ یأمُرک‌ اَن‌ْ تَقَرّی‌ فی‌ بیتک‌؟ والله ما اَنْصَفَک‌َ الّذین‌ اَخْرَجُوک‌ اذْ صانُوا عَقائلَهُم‌ وَاَبْرَزُوک‌.
حمیرا! آیا پیامبر صلی الله علیه و آله تو را به‌ این‌ کار سفارش‌ کرده‌ بود؟ آیا به‌ تو فرمان‌ نداده‌ بود که‌ در خانه‌ات‌ بمانی‌؟ به‌ خدا قسم‌ آن‌ها که‌ تو را از خانه‌ بیرون‌ کشیدند، در حق‌ تو بی‌انصافی‌ کردند؛ چراکه‌ از زنان‌ خود صیانت‌ کردند و تو را در معرض‌ دید قرار دادند.
زید بن‌ صرحان‌ در پاسخ‌ به‌ دعوت‌ عایشه‌ که‌ از او خواسته‌ بود از علی علیه السلام جدا شود و به‌ یاری‌ او بیاید، نامه‌ای‌ چنین‌ به‌ وی‌ نوشت‌:
سلام‌ٌ علیک‌، تو [زن‌] وظیفه‌ای‌ داری‌ و ما مردان وظیفه‌ای‌ دیگر، وظیفه تو آن‌ است‌ که‌ در خانه‌ات‌ بنشینی‌ و وظیفه ما آن‌ است‌ که‌ با مردم‌ [دشمنان] بجنگیم‌ تا فتنه‌ای‌ نباشد. اکنون‌ تو وظیفه‌ات‌ را رها کرده‌ای‌ و از ما می‌خواهی‌ که‌ دست‌ از وظیفه‌مان‌ برداریم‌. والسّلام‌. 
اُم ‌ّسلمه‌ همسر مؤمن‌ و فهیم‌ پیامبر صلی الله علیه و آله نیز طی‌ نامه‌ای‌ به‌ عایشه‌ او را چنین‌ مورد عتاب‌ قرار داد:
ان‌ِّ عمودَ الاسلام‌ لن‌ یثاب‌َ بالنساء ان‌ مال‌ و لن‌ یُرأب‌َ بهن‌ِّ ان‌ْ صُدع‌َ، حُمادَیات‌ُ النساء غَض‌ُّ الاطراف‌ و خَفْض‌ الاصوات‌ و  ....
ستون‌ دین‌ اگر کج‌ شود، به‌ وسیله‌ زنان‌ مستقیم‌ نگردد و اگر شکاف‌ بردارد، با زنان‌ اصلاح‌ نشود. از زنان‌ پسندیده‌ آن‌ است‌ که‌ چشم‌ خود فرو بندند و صدا کوتاه‌ سازند.

معیارها و سوالات خواستگاری را آسان بگیرید

انتخاب معیارها و سوالات خواستگاری

هر وقت صحبت از طلاق و موارد مشابه اختلاف می شود یک از حرف ها و دلایلی که مطرح می شود این است که چون دو نفر به صورت سنتی با هم آشنا نشدند و خودشان یکدیگر را مثلا در اینترنت یا مهمانی یا.. پیدا کرده اند پس با هم همخوانی نداشته و احساسی تصمیم به ازدواج گرفته اند و همین عامل باعث اختلاف آنها پس از مدتی از زندگی مشترک می شود.

این حرف درست است بالاخره دو نفر که با هم ازدواج می کنند باید هماهنگی و شباهت و به اصلاح کفویت داشته باشند ولی نکته ای که باید به اون اشاره کرد این است که از آن طرف بوم نیفتیم. این روزها کتاب های زیادی در مورد معیارهای ازدواج آمده و مثلا جدولی که شامل سوال هایی هست که زوجین از یکدیگر پیش از ازدواج بپرسند تا معلوم شود با یکدیگر همخوانی دارند یا نه و ... در بازار وجود دارد. حال نکته ای که مطرح میشود این است که مسلما هیچ انسانی بی عیب نیست و هیچ دو نفری در یک پرسشنامه نظرات دقیقا مثل هم ندارند. به نظر من به خصوص اگر سن دختر و پسر بالاتر از 25 سال یا 30 سال باشد و بخواهند معیارهای زیادی تعیین کنند و طبق این معیارها پیش بروند شدیدا دچار وسواس فکری شده و انتخاب برای آنها غیر ممکن می شود.

به علت زیاد شدن آمار ازدواج های نا موفق و کسانی که در زندگی مشترکشان به مشکل خورده اند، تمام جوانان برای ازدواج دچار استرس و دلشوره بوده  و ترس از عدم موفقیت دارند. حال باید توجه  داشت که ازدواج خوب ساختنی است و قرارنیست از ابتدا رخ دهد و زنی اگر از همان روز عقد با خودش تصمیم بگیرد که یک همسر نمونه باشد و فداکاری و تلاش برای همکاری با همسرش را در اولویت زندگی قرار بدهد در واقع پایه های زندگی را محکم کرده و در زندگی مشترک موفق می شود.

برای ازدواج  در سنین بالاتر می توان چند معیار انتخاب کرد و اگر تعدادی از آنها خوب بود اقدام به ازدواج کرد ولی اینکه تمام معیارها درست و منطبق باشد ممکن نیست و انتخاب را پیچیده و پیچیده تر می کند. پس از انتخاب تعداد مشخصی خواستگاری (مثلا 10 مورد) نهایتا باید یکی را انتخاب کرد.

مالکیت زنان تا چه حد؟

یکی از آسیب های بزرگ اجتماعی که مدتی است متداول شده و  متاسفانه هیچ صحبتی هم از آن در جایی نمی شود دادن مالکیت های ملکی زیاد به زنان است.

متاسفانه زیاد گفته می شود فلان مرد زنش را خیلی دوست دارد چون خانه اش را به اسم زنش کرده است. کمی به این موضوع منطقی فکر کنیم متوجه می شویم که این کار چه آسیب هایی برای آینده این زوج می تواند داشته باشد:

1-    بالا رفتن سن زن: زن دیگر حوصله زندگی زناشویی ندارد. میل جنسی او کم شده و مسلما داشتن  یک پشتیبان و حس اینکه خانه ای که در آن زندگی می کند متعلق به شوهرش هست به او انگیزه بیشتری می دهد که اگر بحثی پیش بیاید کوتاه بیاید. ولی اگر احساس کند در پیری نیازی به همسرش نداشته و پشتوانه ملکی دارد حتما بیشتر از شوهرش سرپیچی می کند و در کنار او ماندن برایش سخت می شود.

2-    مرد ستون خانواده است و وقتی این ستون ملکیت خانه ای را که در آن زندگی می کند نداشته باشد چطور می تواند بعد از گذشت سالیان احساس اقتدار و ریاست در خانه خود داشته باشد.

حقیقتا یک زن چه استفاده بیشتری می خواهد از این خانه ببرد؟ اگر مرد برای او یک لباس یا یک انگشتر به عنوان هدیه بخرد زن استفاده بیشتری از آن می کند یا اینکه سند خانه را به نامش کند؟

پس اینکه سند خانه به نام زن باشد برای او هیچ استفاده ای نداشته و فقط باعث می شود که او وسوسه شیطان شده و بعد از گذشت مدتی از اطاعت شوهر خود سرپیچی کند و عملا مرد از سرپرست و ستون خانواده بودن خارج شود.

اشتباهی که همه در مورد آینده دخترانمان می کنیم

یکی از اقواممان دو دختر دارد. با او مشغول صحبت بودم. ایشان می گفت دوست دارم دخترانم در امور درسی موفق باشند و برای آینده آنها فکر می کنم که چه رشته ای در دانشگاه بخوانند که هم با استعدادها و علاقه آنها سازگار باشد و نیز آینده شغلی خوبی داشته باشند. این حرف شاید در دنیای امروز عادی به نظر بیاید ولی بعدا که در مورد حرف این فرد با خودم فکر کردم کاملا دید دیگری نسبت به رشته تحصیلی دختران پیدا کردم.

آیا اینکه دختر ما در آینده شغل مناسب و موفق و با احترام اجتماعی و درآمد بالا داشته باشد، نگاهی مرد گرایانه به آینده این دختر نیست؟ بهتر نیست به جای اینکه به آینده تحصیلی و شغلی این دختر فکر کنیم به این فکر باشیم که به او یاد بدیم که بهترین همسر و در درجه بعدی بهترین مادر باشد.یا اینکه به این موضوع اهمیت بدیم که سازگاری خوبی در آینده با همسر و خانواده همسر خویش داشته باشد.

مسلما محبت، حمایت و پشتیبانی کردن در غریزه زن هست پس همگام با غریزه او باشیم و در آن جهت او را تقویت کنیم. مسلما زنان اگر همراه و همیار باشند در زندگی موفق تر هستند تا اینکه بخواهند خود راننده ماشین زندگی شخصی خود باشند.     

آیا زنان برای داخل خانه آفریده شده اند؟

حدود ده سال پیش با صمیمی ترین دوستم داخل دانشگاه قدم میزدیم. ناگهان جمله ای به من گفت که ده سال است از ذهنم پاک نشده: زنان برای داخل خانه آفریده شده اند....

حدود 7-8 سال پیش که سر کار میرفتم هر روز ساعت 6 از خواب بیدار میشدم و با تاکسی و اتوبوس خودم رو به محل کار میرسوندم و عصر بین 6 تا 8 به خونه میرسیدم. خیلی خسته می شدم و به این حرف دوستم فکر میکردم. آن زمان مجرد بودم و همکارانی داشتم که خانم متاهل بودن و صبح تا عصر سر کار و بعد هم میرفتم مهد کودک بچه رو بر میداشتن و بعد هم یکی دو ساعت در راه بودن تا تو این ترافیک تهران برسن خونه. تقریبا تمام اونهایی که من میشناختم محتاج این پول نبودن (شاید پس از کم کردن کرایه رفت و آمد و هزینه مهد کودک و خریدهایی که بین راه برای خودشون می کردن مبلغ ناچیزی از پول براشون می موند) اکثرا این فکر رو می کردن که چون دانشگاه رفتن و درس خوندن الان باید از اون استفاده کنن و با سر کار اومدا در واقع زحماتشون هدر نرفته و دارن از اون استفاده می کنن.

آیا به راستی صبح از خانه بیرون رفتن و عصر به خانه برگشتن زن مرد واره شدن اون نیست. میگن مرد باید مثل خوشید باشه با طلوع بره بیرون و با غروب برگرده خونه. اگه مردی که زن و بچه داره صبح تا شب خونه بشینه کاری نکنهبه نظر ما خیلی مسخره میاد حالا توجه کنین که زنی که شوهر و بچه داره صبح تا شب از خونه بره بیرون و خسته به خونه برگرده هم همینقدر مسخره هست ولی چون متداول شده به چشم ما نمیاد.

حضرت زهرا (س) در توصیه‌ای به زنان می‌فرمایند: نزدیک‌ترین حالت زن به خدا، موقعی است که در خانه بماند. و همینطور از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که کارهای داخل خانه را به حضرت فاطمه (س) و کارهای خارج خانه را به حضرت علی (ع) سپرده اند و حضرت فاطمه هم از این تقسیم بندی ابراز خوشحالی کردند.

در خانه ماندن زنان علاوه براینکه باعث عفت ورزی آنها می شود آنها را از خستگی های روزمره حفظ می کند. وقتی به اطرافیان و فامیل های خودمان با دقت نگاه می کنیم می بینیم که در نسل گذشته زن هایی که سر کار می رفته اند پیرتر و مریض تر از زن هایی هستند که در خانه بوده اند. حتی آنهایی که درآمد زایی داشته اند با شغل در خانه راحت تر و سالم تر بوده اند چرا که بر اساس خلقت آف رینش " زنان برای داخل خانه آفریده شده اند".

آیه 33 سوره احزاب:

وقرن فی بیوتکن ولا تبرجن تبرج الجاهلیه الاولی واقمن الصلوه واتین الزکوه واطعن الله ورسوله

تفسیر المیزان: (و در خانه هایتان قرار بگیرید و همچون زنان دوران جاهلیت خودنمایی نکنید و نماز را بپادارید و زکات بدهید و از خدا و رسولش اطاعت کنید)یعنی ای زنان پیامبر از خانه هایتان بیرون نیایید و در انظار مردم مانند زمان جاهلیت وقبل از بعثت ظاهر نشوید (همانطور که برج قلعه برای همه آشکار و ظاهر است )

ترجمه استاد الهی قمشه ای: و در خانه هایتان بنشینید و آرام گیرید ( و بی حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید ) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید ، و نماز به پا دارید و زکات ( مال به فقیران ) بدهید.

اگر در جوامع مختلف دنیا (از آسیا تا افریقا تا اروپا تا بومیان امریکا) به زندگی گذشتگان نگاه کنیم می بینیم همیشه تقسیم وظایف شده و برای زنان شغل های در خانه در نظر گرفته میشده است. پس مسلما یک حکمتی در این موضوع هست. (مسلما نمی توان فکرکرد که تمام جوامع چندین هزار سال اشتباه فکر می کرده اند و الان چند سالی است که درست فکر می کنند) پس حتما در این موضوع یک حکمتی بوده و خیرو صلاح هم زن هم مرد و هم فرزندان در آن در نظر گرفته شده است.

باید در نظر داشت که قوانین زندگی بشری و خصوصیات و فطرت زنان با گذشت زمان تغییر نمی کند، همانطور که خصوصیات فیزیکی و بدنی آنها تغییر نمی کند و به هیچ وجه به زمان یا تکنولوژی یا ... مربوط نمی شود،

خروج زنان از خانه چه به دلیل کار (حتی در محیط های زنانه) چه به دلیل خرید و چه به هر دلیل دیگر آنها را از اصل آفرینش و فطرت آنها دور کرده تنها باید بر اساس حاجت و در صورت نیاز انجام شود. خروج زنان از خانه  تنها در صورتی که در جهت همراهی با همسر یا برای امورات فرزندان باشد باید انجام شود. مثلا رفتن به پارک یا گردش خانوادگی ، مراجعه به مدرسه برای امورات فرزندان و... وظیفه اصلی که برای زنان پس از ازدواج در نظر گرفته شده درجه اول همسر داری و در درجه بعد بچه داری است پس باید توجه کرد که خروج از خانه فقط در راستای این اهداف باشد.

به نظر من  اگر زنی می خواهد دانشگاه برود و ادامه تحصیل بدهد از دوره های آنلاین دانشگاهی استفاده کند و در داخل خانه با آرامش هم به کارهای همسر و فرزندان و هم به امورات دانشگاه و تحصیل برسد خیلی بهتر است. یا اگر می خواهد کار کند نوعی کار در منزل خیلی بهتر است. امروزه از طریق اینترنت هم می شود خرید کرد هم می شود کار کرد هم می شود درس خواند و این فرصت بسیار مناسبی برای زنان خانه دار است. هم می شود خانه دار بود هم دانشجو ، هم می شود خانه دار بود هم شاغل. بودن در خانه باعث سلامت جسم و روان و شادابی و جوان ماندن زنان می شود و در آن شکی نیست

روایت شده پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله از یاران خود پرسید: در کدام لحظه، زن به خدا نزدیک تر است؟

پاسخ مناسبی مطرح نشد تااینکه حضرت زهرا علیهاالسلام سؤال پدر را شنید و پاسخ داد: آن لحظه ای که زن در خانه خود می ماند و به امور زندگی و تربیت فرزندان می پردازد به خدا نزدیکتر است.

امام خمینی همواره به نقش مادر در محیط خانه تذکر داده و گاهی که اطرافیان به امام می گفتند چرا زن باید در خانه بماند؟ جواب می دادند: خانه را دست کم نگیرید. تربیت بچه ها کم نیست اگر کسی بتواند فردی را پرورش دهد خدمت بزرگی به جامعه کرده است. عاطفه در زن قوی تر است و قوام و دوام خانواده براساس محبت می باشد.

پس نباید کارهای خونه رو کوپک بدونیم. اگر به یاد بیاریم که همه ما وقتی بچه بودیم دوست داشتیم مادرمون خونه باشه و ظهر وقتی از مدرسه میایمبوی غذا تو خونه بیاد و مادری که در رو برای ما باز کنه. پس چه بهتر که این رو برای بچه های خودمون اجرا کنیم. مطمین باشین که آقایون هم ترجیح میدن که خانوم هاشون در خانه باشند (به اصطلاح قدیمی ها چراغ خونه هاشون روشن باشه) پس بیایید تا در دنیای امروز زندگی خودمون رو پیچیده نکنیم و کاری که به نفع تمام اعضای خانواده هست رو انجام بدیم.

در آخر هم زن در نگاه سعدی آورده می شود: سعدی در بیان صفات زن (همسر) خوب چند ویژگی  را ذکر می کند: فرمانبری، پارسایی، غمگساری، مستوری، خوبروی بودن، یکدلی، خوش سخنی، عیب پوشی، خانه آباد و همخوابه، دوست و امانتدار. به اعتقاد سعدی چنین زنی مرد درویش را پادشاه می کند و چنین مردی باید به خاطر آنکه چنین همسری همراه اوست پنج نوبت شکر به جای آورد.

همچنین سعدی در بیان زن (همسر) بد او را با این صفات بیان می کند:

1-      صدایش بر شوهرش بلند است

2-      راه بازار در پیش گیرد

3-       به حرف مرد خود گوش نمی­دهد

4-      جاهل است و ناراست کردار

5-      امانتدار نیست

6-      بر روی بیگانه می­خندد

7-      زنی است که در خانه آرام و قرار نمی­گیرد.  

در اینکه سعدی نگاه اجتماعی خیلی دقیق و صریحی داشته شکی نیست. پس این همه تاکید سعدی بر داخل خانه ماندن زن خالی از لطف نیست. البته سعدی گفته زنان به بازار نروند و در مورد سر کار رفتن زنان چیزی نگفته شاید علتش این باشد که زمان سعدی اصلا هیچ کجای دنیا متداول نبوده که زنان مانند مردان بصورت روزانه و در ساعات طولانی از خانه به قصد کار کردن خارج شوند. تا این حد مردانه شدن زن اصلا به فکر سعدی نرسیده بوده.

پس مسئله اصلی از خانه بیرون نرفتن (مگر در صورت ضرورت) است و اینکه به چه هدفی بیرون می رود، آیا به محیط زنانه می رود یا نه، به قصد کار می رود یا خرید در درجه بعدی اهمیت است.

حال سوالی که می ماند این است که پس کارهایی که زنان باید انجام دهند (مثلا کارهایی که در ارتباط با زنان هست) را چه کسانی باید انجام دهند. به نظر بنده این کارها را کسانی باید انجام دهند که مثلا فرزندانشان ازدواج کرده اند و رفته اند و شوهر ندارند یا دخترانی که هنوز مجرد هستند (رفتن به سر کار به صورت روزانه و با ساعات کار طولانی برای اینجانب حتی قبل از ازدواج هم بسیار خسته کننده بود و اگر یک روز از خانه خارج می شدم فردای آن روز برای استراحت داخل خانه می ماندم.) ولی اینکه زنی فرزند خود را به مهد کودک بگذارد و یا به یکی از افراد خانه بسپرد و بصورت روزانه و با ساعات کاری طولانی سر کار برود کاملا غلط بوده و در درجه اول به ضرر خود آن زن است. مسلما دچار بیماری و پیری زود رس می شود. چنانچه اگر به خانم های فامیل و اطرافیان خودمان نگاه کنیم خانم هایی که به صورت مداوم 20، 30 سال سر کار رفته اند بیشتر به بیماری های جسمی و روحی دچار هستند.